توليد الياف با ابعاد نانو منجر به ايجاد خصوصيات منحصر به فرد فيزيكي، مكانيكي و شيميايي نظير سطح مخصوص، قابليت انعطاف و جذب آب و مواد شيميايي فوق العاده زياد مي گردد. يكي از روش هاي متداول جهت توليد الياف نانو روش الكتروريسي پليمر محلول است. در اين روش مي توان جهت دستيابي يه خواص ويژه موادي نظير مواد آنتي باكرتيال را نيز به محلول پليمر ريسندگي قبل از الكتروريسي افزود. در تحقيق ارايه شده هدف توليد الياف آنتي باكتريال با نانو ذرات كلوئيد نقره با تأكيد بر روي تأثير مقدار غلظت ذرات نانوكلوئيد نقره محتوي در قابليت الكتروريسي و ايجاد خواص آنتي باكرتيال بوده است. جهت آزمايشات عملي ابتدا محلول هاي ريسندگي پايه از كلاژن نوع اول با غلظت هاي مختلف تهيه گرديد. بعد از به دست آوردن غلظت مناسب از پليمر جهت الكتروريسي (W/W 10%) مقادير مختلف از نانوذرات كلوئيدي نقره از صفر تا 1/5 درصد وزني به محلول پليمر افزود ه شد و قابليت الكتروريسي و خواص آنتي باكتريال الياف نانوي توليدي در مقابل دو باكتري معروف گرم منفي (Escherichia ooli) و گرم مثبت (staphylococcus aureus) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان دادند كه افزايش غلظت نانوكلوئيد نقره پس از مقدار 1% W/W باعث گسستگي قبل از موعد كه همان مرحله تشكيل مخروط تيلور (Taylor oone) است، گرديد. ضمن آنكه منجر به ايجاد نواقص ريسندگي الياف نانو نظير دانه ها «Beads» و نيم دانه ها «Hemispheres» در الياف حاصله شد. از طرف ديگر افزايش غلظت نانو كلوئيد نقره تا مقدار 0/5% W/W خصوصيات آنتي باكتريال را به مقدار قابل ملاحظه اي افزايش داد ولس بيش از آن هيچگونه تفاوت معناداري حاصل نگرديد. امروزه آنتي باكتريال نمودن منسوجات پزشكي و حتي ديگر منسوجات با توجه به نيازهاي روزافزون پزشكي و بالا رفتن استانداردهاي زندگي از اهميت خاصي برخوردار گرديده است و هنگامي كه الياف نانو وارد اين عرصه مي وشند موضوع آنتي باكتريال نمودن آنها نيز مطرح مي گردد. ايجاد اين خاصيت در الياف نانو به دو طريف امكان پذير است: يكي انتخاب پليمر ذاتا آنتي باكتريال و ديگري افزودن مواد آنتي باكتريال (از طريق مخلوط نمودن با پليمر قبل از ريسندگي و يا بعد از آن) به الياف.

توليد الياف با ابعاد نانو منجر به ايجاد خصوصيات منحصر به فرد فيزيكي، مكانيكي و شيميايي نظير سطح مخصوص، قابليت انعطاف و جذب آب و مواد شيميايي فوق العاده زياد مي گردد. يكي از روش هاي متداول جهت توليد الياف نانو روش الكتروريسي پليمر محلول است. در اين روش مي توان جهت دستيابي يه خواص ويژه موادي نظير مواد آنتي باكرتيال را نيز به محلول پليمر ريسندگي قبل از الكتروريسي افزود. در تحقيق ارايه شده هدف توليد الياف آنتي باكتريال با نانو ذرات كلوئيد نقره با تأكيد بر روي تأثير مقدار غلظت ذرات نانوكلوئيد نقره محتوي در قابليت الكتروريسي و ايجاد خواص آنتي باكرتيال بوده است. جهت آزمايشات عملي ابتدا محلول هاي ريسندگي پايه از كلاژن نوع اول با غلظت هاي مختلف تهيه گرديد. بعد از به دست آوردن غلظت مناسب از پليمر جهت الكتروريسي (W/W 10%) مقادير مختلف از نانوذرات كلوئيدي نقره از صفر تا 1/5 درصد وزني به محلول پليمر افزود ه شد و قابليت الكتروريسي و خواص آنتي باكتريال الياف نانوي توليدي در مقابل دو باكتري معروف گرم منفي (Escherichia ooli) و گرم مثبت (staphylococcus aureus) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان دادند كه افزايش غلظت نانوكلوئيد نقره پس از مقدار 1% W/W باعث گسستگي قبل از موعد كه همان مرحله تشكيل مخروط تيلور (Taylor oone) است، گرديد. ضمن آنكه منجر به ايجاد نواقص ريسندگي الياف نانو نظير دانه ها «Beads» و نيم دانه ها «Hemispheres» در الياف حاصله شد. از طرف ديگر افزايش غلظت نانو كلوئيد نقره تا مقدار 0/5% W/W خصوصيات آنتي باكتريال را به مقدار قابل ملاحظه اي افزايش داد ولس بيش از آن هيچگونه تفاوت معناداري حاصل نگرديد. امروزه آنتي باكتريال نمودن منسوجات پزشكي و حتي ديگر منسوجات با توجه به نيازهاي روزافزون پزشكي و بالا رفتن استانداردهاي زندگي از اهميت خاصي برخوردار گرديده است و هنگامي كه الياف نانو وارد اين عرصه مي وشند موضوع آنتي باكتريال نمودن آنها نيز مطرح مي گردد. ايجاد اين خاصيت در الياف نانو به دو طريف امكان پذير است: يكي انتخاب پليمر ذاتا آنتي باكتريال و ديگري افزودن مواد آنتي باكتريال (از طريق مخلوط نمودن با پليمر قبل از ريسندگي و يا بعد از آن) به الياف.

هدف از اين تحقيق، استفاده بهينه از مواد اوليه سهل الوصول و ارزان يعني مقادير فراوان ضايعات شيلات و بهينه سازي شرايط براي استخراج كلاژن نوع اول و در نتيجه كاهش واردات آن به كشور كه عمدتا از پوست خوك و ضايعات دامي تهيه مي گردد مي باشد. اين طرح در دو مرحله صورت پذيرفت: در مرحله اول اثر شرايط pH (در دو شرايط قليايي و اسيدي) و نوع ماده اوليه (سه ماده اوليه: كفشك ماهي، كوسه ماهي و ضايعات فيله) بر روي برخي از مهمترين خواص كمي و كيفي كلاژن (راندمان، درجه خلوص، رنگ و رايحه) مورد بررسي قرار گرفت. در مرحله دوم طرح نيز اثر دما (در سه سطح 70، 75 و 80 درجه سانتي گراد و PH (در دو سطح 6/5 و 6) بر روي ميزان راندمان كلاژن نوع اول ارزيابي گرديد. لازم به ذكر است كليه مواد اوليه از تأسيسات شيلات بوشهر تهيه گرديد. نتايح مرحله اول نشان داد كه در صورت استفاده از شرايط قليايي و ضايعات فيله، مقدار كلاژن نوع اول حاصل حداكثر خواهد بود. با توجه به نتايج مرحله دوم طرح و با دماي 70 درجه سانتي گراد و PH رابر با 6/5، راندمان كلاژن نوع اول حاصل حداكثر و با بهترين كيفيت به دست آمد.

با انجام مطالعات اوليه ابتدا بررسي گرديد كه كدام ماده موثرترين ماده اكاليپتوس است كه مشخص شد و 1 و 8 سينتول نام اين ماده است ابتدا اثر اكاليپتوس در چهار غلظت متفاوت بر روي ميكروب استافيلواورنوس بررسي شد و سپس بهترين غلظت براي آزمايش مشخص گرديد طبق روال معمول توليد الياف اليجينات روش محلول ريسي انتخاب شد. الياف آليجينات با غلظت بهينه اكاليپتوس ريسيده شدند و سپس تاثيرشان بر روي ميكروب استافيلو اورنوس بررسي گرديد. الياف آليجينات حاوي عصاره اكاليپتوس كه با هدف الياف ضد باكتري ريسيده شد از نظر اثر بر روي ميكروب استافيلو اورنوس عملكردي مشابه آنتي بيوتيك متي سيلين دارد.

يكي از عواملي كه در تعيين مقاومت پيچشي الياف نقش مهمي ايفا مي كند شكل سطح مقطع مي باشد در اين تحقيق تاثير شكل سطح مقطع در مقاومت پيچشي براي سه نمونه از الياف پلي پروپيلن با اشكال سطح مقطع Hollow Trilobal و Trilobal و octalobal و با مساحت سطح مقطع يكسان بررسي شد براي اندازه گيري مقاومت پيچشي دستگاهي نوين طراحي گرديد. تست مقاومت پيچشي براي هر كدام از نمونه ها پنج بار تكرار شد و مقدار سختي پيچش براي هر كدام از نمونه ها تعيين گرديد. همچنين آزمون دانكن در سطح معني دار 0.05 بر روي جواب ها اعمال شد و نمونه با سطح مقطع Hollow Trilobal داراي مقاومت پيچشي بيشتري از دو نمونه ديگر بود. يك ليف از زماني كه توليد مي شود تا زماني كه به مصرف برسد نيروهاي زيادي از قبيل نيروهاي كششي برشي و همچنين نيروي پيچشي به آن وارد مي شود با اطلاع از وجود اين نيروهاست كه مي توان رفتار يك منسوج را در برابر نيروهاي مختلف پيش بيني كرد. طبق محاسبات تئوري الياف توخالي بايد داراي مقاومت پيچشي بيشتري باشند و به همين دليل است كه ليف كاپوك و همچنين گياه خيزران دارالي مقاومت پيچشي بسيار بالائي هستند. morton در سال 1949 بر روي مقاومت پيچشي الياف تحقيق كرد و دستگاهي را براي اندازه گيري سختي پيچش يك ليف طراحي كرد. chapman نيز در سال 1971 و 1973 دستگاهي را براي محاسبه مقاومت پيچشي يك ليف ارائه نمود. امروزه با توليد روز افزون الياف مصنوعي و با توجه به اين كه شكل سطح مقطع اليافي كه توليد مي شوند تحت كنترل مي باشند اين سوال مطرح مي شود كه آيا مي توان سوراخ هاي اسپينرت را طوري طراحي نمود كه مقاومت الياف توليد شده در برابر پيچش بيشتر شود؟ بر همين اساس و در همين راستا مقاومت پيچشي الياف پلي پروپيلن با سه سطح مقطع Hollow Trilobal و Trilobal و octalobal با مساحت سطح مقطع يكسان مقايسه گرديد.